9.12.06

een nieuwe dag

Een nieuwe dag.. zes uur s’ochtends..ik was wakker omdat ik vroeg was gaan slapen. De dokter komt net terug uit het ziekenhuis waar hij sinds twee uur vannacht heeft geprobeerd een moeder en haar ongeboren kind te redden… niet gelukt. Hij huilt bij me uit terwijl we naar een verdwijnende maan kijken.. Alle mensen zijn hetzelfde alleen de omstandigheden zijn zo ongelijk op deze wereld.. de vrouw en haar kind hadden het in europa overleefd… en wij expats weten dit… de locale staf heeft geen idée van onze technologieen in het westen en focussen op het beter krijgen van hun wereld… De medicijnvoorraad wordt kleiner en kleiner.. en ik kreeg bericht dat het nog wat langer duurt voor onze medicijn bestelling Liberia bereikt… We hebben geen aspirine meer, de peniciline is bijna op en nog even en we kunnen geen bloedtransfusies meer doen… ik probeer \alles te lenen samen met Monrovia.. bij andere MSF secties, tot in Nairobi aan toe.. En ondertussen deal ik met een aannemer die zijn mensen niet heeft betaald en, terechte boze werkers die nu dreigen om de vloer die ze gebouwd hebben in 1 van de klinieken op te breken als ze hun geld niet krijgen van de aannemer… Contrasten! En ondertussen lees ik op nu.nl dat er 8 miljoen keer gepind wordt voor de sinterklaasaankopen en dat er een stormloop is op de nieuwe nintendocomputer.... Je moet soms vechten om niet moedeloos te worden.. en niet toe te geven aan je gevoel van onmacht… Maar het ombuigen in een energie om te blijven vechten! Een nieuwe werkdag is begonnen...

Liefs, Martine

1 Comments:

At 11:37 AM , Anonymous Anonymous said...

Lieve Martine,
Je bent goud waard!!!
Niet denken aan europeese luxe, daar wordt je alleen maar somber van. Ik weet en voel dat "jouw" mensen daar meer waard zijn dat wat voor luxe dan ook.
Sterkte en ik denk aan je. Kus van Betty.

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home