Leve de vrouw !

Regelmatig is het hier door mijn gedachten geschoten dat ik onzettend blij ben dat ik niet een Congoleze vrouw ben.. De vrouwen werken hier keihard.. De vrouwen lopen hier kilometers lang met een zeer zware belading op hun hoofd, een kind op de rug en vaak nog enkelen aan de hand. Voorbeelding van zeer zwaar zijn: zakken van 40 kilo houtskool, 30 kilo aardappelen of andere groenten, grote takken van bomen, kilo’s brandhout, enzovoort. Daarnaast werkt de vrouw op de akkers, maakt ze schoon en verzorgt ze de kinderen en natuurlijk manlief! Af en toe zeg ik tegen mijn staf die geheel uit mannen bestaat dat ze hun vrouw wel behoorlijk moeten waarderen als ik zie wat ze allemaal doen.. dat ze niet moeten vergeten hun vrouw te koesteren! In dit totaal niet ge-emancipeerde land wordt echter 8 maart, de internationale vrouwendag, groots gevierd. Het was gisteren echt een feest. Soprop, de kliniek die slachtoffers van sexueel geweld opvangen en waar wij mee samenwerken heeft van alles georganiseerd. MSF heeft banieren laten drukken voor de optocht met teksten in het swalili tegen geweld. En gisteren was het dan zover.. met enkel uren vertraging kwam de grote optocht door Kichanga: voorop een groep van vrouwelijke militairen, gevolgd door de vrouwen van militairen en daarna vrouwen van een bepaalde kerk en vervolgens een enorme groep vrouwen met borden en banieren tegen sexueel geweld.. geweldig!! Dansend en zingend door de straten van een land dat al jarenlang verswcheurd is door geweld en een bevolking dat alle gevolgen van jarenlange gevechten moet ondergaan. Ik vond het echt indrukweekend om te zien.. aan de ene kant de militairen met hun zware wapens op de weg die nu werd opgefleurd door dansende vrouwen in nieuw gemaakte outfits met borden met leuzen tegen geweld.. Eindelijk eens een ander straatbeeld!! Na de optocht was er een bijeenkomst bij de Chefferie met theater, dans, speeches en muziek. Eén van onze bewakers vertelde me dat hij altijd gaat koken voor zijn vrouw op internationale vrouwendag. Dat is echt enorm uniek hier: een man die kookt!! Geweldig! Voor ons als team was het ook fijn om even een klein moment het werk te onderbreken om te genieten van het feest. Want we verstouwen wekelijks een enorme hoeveelheid werk met z’n allen.. in deze periode doet ons project:
zo’n 2000 consulten per week, in 10 verschillende mobiele klinieken en in ons ziekenhuis
een kleine 10 chirurgische ingrepen per week
we rehabiliteren een groot ziekenhuis en bouwen daar 5 structuren bij een een wastezone (dat is mijn project en daarna is het einde van mijn missie)
we bouwen 50 blokken latrines in een vluchtelingenkamp met zo’n 8000 mensen die daar onder erbarmelijke omstandigheden wonen
en omdat we als project een enorme groei doormaken bouwen we ondertussen aan de achterzijde van onze basis een nieuw groot entrepot en verdubbelen we onze basis.
Het is veel en bij tijden ook zwaar werk zeker omdat we een constante en steeds nieuwe urgentie om ons heen zien waar we gelijk op willen reageren. Maar het is ook geweldig om hier met een geweldig team te werken omdat we dagelijks resultaat zien van onze inspanningen!
Liefs, Martine