geknakte vleugels
En daar zat hij, een wijze grijze oude man met het leven in de rimpels in zijn gezicht getekend. Daar zat hij op de aarde bij een kliniek waarschijnlijk al uren op ons te wachten. Als een vogel met geknakte vleugels zat hij met letterlijk geknakte polsen in het verband in gescheurde kleren op ons te wachten. Ik heb het beeld nog steeds op mijn netvlies staan.. deze oude man die met een machete (kapmes) is bewerkt.. geknakte polsen, een snee in zijn neus en borstkas met een verwezen blik in zijn ogen, even oplichtend bij het zien van onze auto.. Daar stonden we als team: 5 congolezen en 2 blanken op de terugweg van 3 dagen mobiele kliniek in de pinga regio…moe maar heel erg blij van het vele werk wat we als team hebben verzet..en nu bij het zien van deze man sloeg een stilte van triestheid door onze groep.. La tristesse de la guerre. We hebben hem en zijn vrouw meegenomen naar het ziekenhuis in Kichanga waar onze chirurg al op hem stond te wachten.. Voor hem is er hulp. Ik heb het beeld nog steeds op mijn ogen. Mensen zijn in staat tot gruwelijke dingen en mensen zijn in staat tot grootse dingen.. maar af en toe is het fenomeen mens moeilijk te begrijpen.
posted by Martine @ 12:41 PM
2 Comments
2 Comments:
Dag Martine,
Blijf goed werk doen! groet aan Joke via deze omweg ;-)
Ronald en Laska
Lieverd, als de televisie en de krant het voor het zeggen hadden, zou je zeggen dat de hele wereld gedomineerd wordt door beesten. Er zijn er... dat is een ding dat zeker is, jij ziet het dagelijks met je eigen ogen. In Nederland hebben we de Gouden Kooi en Geert... Maar gelukkig zijn er heel veel die het tegenovergestelde zijn, die kwaad met goed bestrijden. Jij bent er een van! Dikke bikkel die je bent.
Liefs
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home