Verslagenheid

Soms komt de realiteit van geweld heel erg dichtbij.. in de gewonden die we in ons ziekenhuis behandelen..in de kampen vol ontheemden enkel in hutjes van gras en riet..in de vele zwaar ondervoedde kinderen die we meenemen vanuit de bush naar een specialistisch voedingcentrum.. we werken als msf-ers in gebieden in deze wereld waar je niet komt als er geen reden toe is… wij hebben een zeer goede reden om te werken waar we werken..om medische zorg te geven aan mensen die geteisterd zijn door de gevolgen van geweld..en dit werkt brengt bepaalde risico’s met zich mee die we op vele verschillende manieren zo beperkt mogelijk proberen te houden..
Gistermiddag kregen we hier het nieuws dat collega’s van ons door de gevolgen van geweld zijn overleden.. Eén van hen is de logistiek medewerker.. Damien is dood. Ik ken hem..ik heb hem leren kennen tijdens mijn voorbereidingscursus voorafgaand aan mijn eerste missie naar liberia.. ik heb ondertussen met hem gemaild toen we beiden aan onze eerste missie bezig waren.. we waren heel erg blij om elkaar weer te ontmoeten tijdens de Technische Logistieke Cursus in Brussel en ook daarna hebben we reglmatig gemaild.. en nu is hij dood. Damien is 27 jaar, hij is een ontzettend goede logistieker 100% goed binnen alle facetten van het logistieke vak maar bovenal een fantastische persoonlijkhied: toegewijd, aardig en ontspannen en ontzettend oprecht.. We hoopten nog eens in dezelfde missie te werken..
Ik begrijp geweld niet en begrijp het steeds minder goed. Ik ben verdrietig en kan deze realiteit nog steeds niet geloven.. Ik wens de familie, vrienden en bovenal de vriendin van Damien heel erg sterkte om te dealen met het verdriet van dit enorme verlies.