16.3.08

Dank je wel!

Lieve (on)bekende lezers van mijn blog..
Ook al heb ik zelf geen toegang tot het internet en dus ook niet tot mijn eigen blog worden trouw mijn berichten door een zeer dierbare vriendin op mijn blog gezet en mailt zij me ook alle reacties door... en dat is geweldig! Het is echt heel fijn om reacties te lezen op wat ik schrijf. Ik ben dagelijks blij om hier te zijn en haal veel voldoening, plezier en energie uit mijn werk. Maar er zijn ook zeker moeilijke en zware momenten.. want tja ik blijf een na-oorlogs kind die opeens een oorlog meemaakt dus dat is af en toe best wennen.. De fijne reacties maken dit echter lichter en geven me een steuntje in de rug wanneer nodig en maken me ook gewoon blij! Dus hierbij wil ik graag alle lezers heel erg bedanken voor de fijne woorden terug!


liefs, martine

2 Comments:

At 2:31 PM , Anonymous Anonymous said...

Hoi Martine. Al kennen we elkaar niet, ik voel een grote verbondenheid met je en met het werk wat je doet. Als fotograaf heb ik vluchtelingenkampen bezocht in Uganda en Sudan en herken ik je verhalen en ervaringen. Geen idee meer hoe ik ooit op je weblog ben beland maar ik lees regelmatig mee. Je oogt nog jong op de foto, ik schat je niet veel ouder dan mijn eigen dochter die in 2007 een half jaar hulp heeft geboden aan vrouwen in vluchtelingenkampen in Zuid Sudan - de appel valt niet ver van de boom :-) Ik wens je heel veel succes en kracht om je missie te volbrengen. Groet, Mirjam

 
At 12:37 PM , Blogger Unknown said...

Dag Martinie!

Hier een berichtje van Manon, vanuit Malawi. (jeweetwel, manon van de trekker, van HvB, Lieke en Feico en Oerol...hihi!)
Ik was net op de site van AZG om meer te weten te komen over de situatie in Zimbabwe (ik sta op het punt er heen te gaan, ik wil!).

Ik heb hier contact met mensen van MSF in Malawi en zij vertelden me over de meest belangrijke doch onderbelichte nieuwsitems wereldwijd. Een ervan gaat over medisch personeel en het enorme tekort eraan in Zim (weet nog niet meer want ik vond je blog, wauw!).
Ik hoopte/hoop op mijn manier iets van aandacht voor dat nieuwsfeit te genereren...vandaar.

En toen las ik je artikel over Lang leve de vrouwen. Heerlijk, hoe je schrijft. Herkenbaar hoe je naast nuchtere realiteit, het positieve ziet in dingen. Dat is een goed, maar soms heftig ding om aan vast te kunnen houden als je zolang 'hier' bent. Ik hoop dat je nog altijd enthousiast bent, of/en dat je je manier gevonden hebt om dat te blijven. Ik weet dat ik geworsteld heb, in Oeganda. (ach, je las mn boek.) Bij mij kwam het omdat ik zolang alle harde realiteit, de lelijke dingen als 'niet onderdeel van mijn project' zag. Maar dat ik moest 'herpositioneren', denken, 'het is niet goed of slecht, meestal is het die twee dingen tegelijkertijd...en dat is interessant, da's genoeg, da's misschien beter..'

Nou, ik zit in een treinvaart vol regeldingen nu en met slecht en langzaam internet. Ik wilde je even een hele vrolijke supergrote groet en knuffel doen vanuit hier. 'Keep your spirit up and shining'. Ik vind het geweldig wat je doet, prachtmens! Cool.
Al het beste voor je!
Heel veel liefs van Manon.
(en trekker en nwe hond Biba;yep, twee 'dames' op de trekker nu;)

Ik heb je site in mn favorieten gezet, hou je in de gaten waar ik kan. Tof hoor dat dat zo kan.
Toedeledoki;
Goed gaan!
Manon.

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home