tenten en bakstenen

Wat een luxe.. midden in de week een beetje weekend: gisteren en vandaag zijn er twee nationale feestdagen in Liberia: de nationale staf is vrij en dus is het heerlijk rustig, het lijkt een beetje weekend. De logistiek coordinator en financieel coordinator uit Monrovia zijn een paar dagen hier en Dinsdag besloten we MSF Zwitserland te bellen die hier ruim 2 uur rijden vandaan zitten om daar langs te gaan. Zij hebben in een vluchtelingenkamp een kliniek sinds 3 jaar.. en voor mij als first missioner erg leuk om te zien, omdat er een grote kans is dat ik in een toekomstige missie in een soortgelijke setting kom te werken.. De kliniek is helemaal gebouwd van zeildoeken en houten palen.. echt een sort tenten dorp, helemaal volgens de MSF methode, die ik al wel van papier kende. Maar dus geweldig om daar doorheen te lopen. Ze hebben alles: een polikliniek, een kinderafdeling, kraamafdeling, emergencyroom, enz.. in tenten..
Foto 1: een doorkijkje tussen de verschillende tenten
Foto 2: de ziekenhuiskeuken
Foto 3: de wachtkamer van de polikliniek
Aan de andere kant van het hek zijn ze een duurzame kliniek aan het bouwen: met een gewldige techniek: ze hebben een machine die bakstenen maak in een dusdanige vorm dat je “metselt” zonder mortel.. eigenlijk een soort stenen legoblokken.
Foto 4: de bouwsteiger. Dit wordt de nieuwe kraamafdeling
Foto 5: De nieuwe polikliniek. Op de voorgrond de restanten van de woudreuzen die geveld moesten worden. (sorry groenfront)
Het is echt een prachtig contrast tussen oud en nieuw, beiden enorm functioneel. We kregen een rondleiding van de architect van de nieuwbouw (msf expat uit zwitserland) en de constructie-log uit Australie en de projectcoordinator uit schotland. Ik heb mijn ogen uitgekeken! Vervolgens hebben we op hun compound onder de mangobomen met hun hele expatteam geluncht. Heerlijk om met “nieuwe” mensen te kletsen over werk en niet-werk. Komende zondag komen een aantal waarschijnlijk onze kant op om samen de beruchte wandeltocht door het oerwoud te gaan maken naar de waterval die daar ergens verborgen schijnt te zijn! Vandaag besef ik echt dat ik bijna weg ben uit mijn geliefde Nimba.. over 4 weken stap ik in een auto naar monrovia en laat ik een lege compound achter, om vandaaruit de laatste zaken te regelen.. waanzinnig wat gaat de tijd snel!! Liefs, M