de dag van de falende auto's

Op zaterdag werkt de nationale staf van 8 tot 11... Supply bezorgt de laatste spullen, de kok doet de boodschappen voor de komende week. De chauffeurs wassen de auto's en security zorgt dat de auto's weer diesel krijgen voor de komende week.. Normaliter echt een zaterdag met wat laatste klusjes van de week... Gister was het een heel andere dag! Over een maand zijn we dicht en aan het eind van komende week onze klinieken worden overgenomen door Africare. Een gevolg is minder "carmovements" en dat is maar goed ook. Na drie jaar door de bush rijden zijn onze auto's, ondanks zeer goed onderhoud, niet echt meer in goede staat... zorgenkindjes.. Yaah, onze oudste cruiser is een paar weken terug al voorgoed naar Monrovia vertrokken en gister zou Jelo dit voorbeeld volgen. Jelo heeft problemen met de versnellingsbak. Gisterochtend was Jelo al volgeladen met spullen die we niet meer nodig hebben maar toen de chauffeur wou wegrijden bleek dat de versnellingen geblokkeerd waren... niet meer mee te rijden.. Dus daar stond Jelo vlak voor ons hek en er zat niets anders op dan haar terug de compound op te slepen (FOTO 1). Een uur later is een andere auto richting monrovia vertrokken. Komende week komt er een auto-ambulance uit Monrovia om Jelo terug naar de stad te slepen.. Telefoontje uit het ziekenhuis: een patient moet naar Ganta met de ambulance. Op het moment dat de ambulance het dorp verlaat, krijg ik het bericht dat de officer in charge van onze meest afgelegen kliniek (4 uur rijden over een zeer slecht weg) kritiek ziek is. Zodra de ambulance terug is stuur ik hem door naar Beoyoolar. Qua sfeer op de compound moet je je voorstellen dat op het moment dat er iets met een auto is.. alle chauffeurs het beter denken te weten en op een bepaald moment om mij heen staan en zeggen: Martine what is your advice.. en dan mag ik met mijn beperkte autokennis, maar gelukkig een dosis gezond verstand, een besluit nemen.. Ik regel met de administrateur van het ziekenhuis dat de ambulance van Nimba County nu paraat moet zijn om andere spoegevallen te vervoeren.. dit betekent hemel en aarde bewegen omdt ze de ambulance tot nu toe voornamelijk als gewoon transport middel gebruiken. En de hamvraag is: wie betaalt de diesel... Zaterdagmiddag.. de basis is uitgestorven en ik kom net op de fiets terug uit het dorp en Philip de chauffeur van Mama, de ambulance roept me per radio op en zegt dat de ambulance niet meer kan rijden... een probleem met de vooras.. Natuurlijk is onze technicus niet in town.. Maar gelukkig weet Stephen, een andere chauffeur ook het een en ander van reparaties.. we laden samen Lola vol met gereedschap en rijden de bush is. Bij een kleine nederzetting (FOTO 3) zien we Mama gestrand in de berm staan, het is inmiddels half zes. De patient heeft denk ik een blindedarmontsteking en ik ontferm me over hem. Gelukkig komt er een auto van Africare langs en zij nemen de patient mee om hem naar ons ziekenhuis te brengen. De dorpelingen zijn blij verrast met het spectakel: 2 MSF cruisers in town en ook nog eens een witte vrouw!! We hebben een groot deel van het dorp als toeschouwer (FOTO 2) Maar een jongetje heeft nog nooit in zijn leven een "witte" gezien en begint keihard te huilen.. hij denkt dat ik een spook of geest ben (FOTO 4). We brengen een paar uur door in het dorp. Het licht is hier prachtig aan het eind van de middag en terwijl de 2 chauffeurs Mama repareren (FOTO 5) geniet ik van het schouwspel in het dorp. Op de weg komen vrouwen langs met grote visnetten op hun hoofden, herders met een kudde koeien, en de meisjes uit het dorp oefenen hun engels met mij.. Het is uiteindelijk donker als we Mama weer aan de praat hebben en om 20.30 rijden we de basis weer binnen. Vanuit de reddingsactie had ik per radio de projectcoordinator (PC) al verteld om de administrateur te waarschuwen dat de hele komende week hun ambulance paraat moet zijn want Mama gaat naar Monrovia voor uitgebreidde servicebeurt en reparatie. Terug op de basis blijkt dat de PC al meer dan een half uur bezig is om de ambulance van het ziekenhuis op weg te hebben, want ondertussen zijn er in het ziekenhuis 2 spoedgevallen die elders geopereerd moeten worden.. Boos bel ik de administrateur en wat blijkt.. hun ambulance heeft diesel nodig.. binnen 5 minuten is hun auto op onze basis om te tanken, er klinkt geschreeuw uit de ambulance... we hebben nog nooit zo snel getankt (met onze handmatige pomp). Als de ambulance op weg is drink ik een biertje met Stephen en Philip op de reddingsactie van Mama.. einde van een dag van falende auto's! Never a dull moment.
Liefs, M