Please come and pick up your mail!

'k was even in monrovia.. 2 dagen in de auto en 2 avonden en 1 dag in monrovia. Het is voor een "bush-meisje" (want dat ben ik inmiddels wel geworden) altijd een fijn om weer even naar de stad te gaan! Even geen kinderen die je naroepen of aan je hand meelopen, even relatieve anonimiteit, met je voeten in de zee staan, een onverwachte geweldige avond op het strand doorbrengen en niet te vergeten.... even toegang tot allerlei westerse luxe die in de bush niet te vinden zijn!! Maar het blijkt nu dat Monrovia nog meer attracties heeft: het postkantoor!!! Op de heenweg in de auto gaat mijn telefoon en tot mijn enorme verbazing zegt een stem: "Hallo this is the postoffice of Monrovia, a parcel has arrived for you from holland, could you please come and pick it up?" Niet te geloven!! In het grootste deel van dit land is er geen electriciteit, ligt de infrastructuur plat en werken slechts weinige dingen.. vooral als je ver van monrovia bent.. en nu dit geweldige telefoontje!! Stephanie heeft zo'n 4 weken geleden een pakket met hachuba's (www.hachuba.blogspot.com) opgestuurd om uit te delen aan de kinderen in het ziekenhuis en aan de kinderen uit ons orphanage-feeding program.. en jawel... die doos is per gewone post in Liberia aangekomen!!! Geweldig!! En ook heel erg onwerkelijk! Vrijdagochtend vroeg ben ik naar het postkantoor gegaan en dat was echt een bizar avontuur: een enorm gebouw vrijwel onaangetast door de oorlog. Binnen een lange rij met mooie loketten waar de beambten achter zitten, hangen, naar hun radio luisteren en slapen.. geen klant te zien, behalve ikzelf. Het postkantoor is helemaal leeg... geen kassa's, geen postzegels en bovenal geen brief te bekennen.. het lijkt alsof ik een absurde film ben gestapt.. wat versterkt wordt op het moment dat ik naar mijn postpakket vraag.. "the person handling parcel has not yet arrived, please wait" Ondertussen lopen meiden het kantoor binnen en gaan gewoon achter de balies om de mannen van de post van eten te voorzien.. Dan komt de "parcel-man", die heel gewichtig een verfrommeld stukje papier uit zijn zak pakt en mij vraagt om mijn naam op te schrijven.. hij verdwijnt naar het depot.. door de dooropening zie ik een glimp van een enorme lege ruimte.. Maar jawel: 5 minuten later stapt de man het kantoor binnen met een grote TPG-doos in zijn handen voor mij! Terwijl ik heel blij teken voor ontvangst in een klein opschrijfblokje en 2 andere beambtes verward de keurig bijgeleverde "waybill" van hun collega's uit Maastricht bekijken (en niet weten wat er mee te doen) vraagt de parcelman mij opeens ten huwelijk, zomaar! (alles voor een paspoort naar het wilde westen) En terwijl ik het pakket optil zeg ik met een glimlach: "ah so in Liberia you go to the postoffice to pick up a parcel and on the side they deliver you also a husband!" Dat is nog eens een gat in de markt! Neuriend en heeeel blij verlaat ik het postkantoor.

Foto 1: het grote lege postkantoor

Foto 2: een reclameposter voor de post! (alleen te zien in het postkantoor terwijl bijna niemand weet dat de post weer werkt..)

Foto 3: de lijst met tarieven
De tarievenlijst en de reclameposter waren de enige vindbare items in het postkantoor..!

Liefs, M