17.10.06

Live vanuit Liberia!!!

Lieve allemaal!

Hier is dan mijn eerste bericht uit Liberia!!! Ik ben hier pas een paar dagen maar het voelt aan de ene kant alsof ik al heel lang weg ben en aan de andere kant voel ik me als een soort Alice in Wonderland met alle nieuwe indrukken.. Als eerste even een bericht voor Jose: geweldig!!! Super dat je door bent!!! She 's going to be the big cabaretstar tijdens Camaretten!!! Mijn reis naar Liberia ging goed! Na een fijn afscheid op Schiphol stapte ik vrolijk het vliegtuig in.. Toen ik in brussel in het vliegtuig stapte was het gelijk helder dat Liberia geen vakantiebestemming is...: een halfleeg vliegtuig met mensen uit Sierra Leone en Liberia en verder VN mensen, diplomaten en ... een nieuwe MSF-er: daar zat ik dan.. meisje uit de polder.. productiemeisje van Het Huis en opeens was ik al een expat van MSF. Rare ervaring: aan de ene kant zo werkelijk en aan de andere kant ook heel onwerkelijk. De sahara was waanzinnig mooi om overheen te vliegen.. Sierra Leone heeft een hele kleine landingsbaan met als 1 van de eerste dingen die je ziet als het vliegtuig de grond raakt: een karkas van een neergestort vliegtuig. Verderop stond een vliegtuig van de Maatschappij: Destiny Air. Ja destiny air dat vond ik wel heel toepasselijk! Na een waanzinnige zonsondergang landde ik in een tropische regen en onweersbui op een amper verlicht vliegveld van Monrovia.. De klamheid viel over me heen toen ik van de trap liep en ik was gelijk doorweekt.. je weet alleen niet of het zweet of regenwater is. Ik had mijn MSF t-shirt aan en voor ik het wist was ik met bagage door de diplomatendouane buiten. Daar stond de driver en iemand van MSF Frankrijk op me te wachten. Als je zo in het donker naar Monrovia rijdt voel je dat er een oorlog is geweest ook al zie je bijna niets vanwege de duisternis.. je ziet kapotgeschoten huizen en tegelijkertijd zie je ook weer nieuw opgebouwde huizen. In Monrovia werd ik naar Hotel Base gebracht.. de basis van MSF Holland, waar mijn baas op me wachtte, een heel aardig man van een jaar of 60. Voordat dit verhaal enorm lang wordt ga ik nu verder met wat korte statements...
_ Hotel Base heeft een geweldige veranda met uitzicht op een krottenwijkje en de zee
- maandag heb ik vooral doorgebracht met briefings: veiligheid, de stand van zaken (help er komt waarschijnlijk een cholera outbreak in mijn project.. dus ik kan starten met het bouwen van een choleratreatment centre.. en er worden vluchtelingen vanuit Ivoorkust verwacht), financieel en alle andere logistieke zaken
- ben de hele dag drijfnat geweest van zweet en luchtvochtigheid
- ben dolblij om weer het liberiaanse engels te horen en nu eindelijk Liberia te zien
- heb een ochtend wandeling door monrovia gemaakt (om half 7) samen met de logestiek coordinator (logco)
- voel me prima maar wel moe van alle indrukken
Vandaag ben ik per llandcruiser naar mijn nieuwe woonplaats gegaan. Liberia is groen groen groen.. en natuurlijk blauw vanwege de vele VN-ers die je hier ziet.
- Monrovia heeft een heinekensupermarkt... voor de expats (daar voelde ik me echt Alice in Wonderland..
- ik heb liberiaanse mobiel nummer: kan wel naar jullie sms-en maar kan jullie smsjes niet ontvangen... shit!!
- de rit naar mijn nieuwe huis eindigde in de laatste 50 km op een soort zwarte piste voor landcruisers... de weg een modderbaan.. echt spectaculair!
- Nu zit ik achter mijn nieuwe buro en mijn pc midden in de jungle in een heel fijn huis met een tuin zo groot als een half voetbalveld met palmbomen..
- Ben net al vrienden geworden met Max de waakhond!
- De eerste indruk van mijn huisgenoten en collega's is heel goed.. later meer hierover.
Eigenlijk kan ik zelf nog nauwelijks bevatten waar ik nu ben, dus laat staan dat ik jullie een beschrijving kan geven van hoe het hier is...
Ik denk veel aan jullie en mis jullie ook echt en tegelijkertijd wordt ik ook opgeslokt door alle nieuwe indrukken...
Van de week schrijf ik wel wat uitgebreider!

Heel veel liefs,

Martine

4 Comments:

At 11:24 PM , Anonymous Anonymous said...

Hoi Martine,
Dacht van de week nog aan je: is ze er al? Goed om te lezen dat je a. heelhuids bent aangekomen en b. het goed bevalt. Ik hoop dat je een fijne tijd zult hebben aldaar.
Nodig ben je blijkbaar al!
J.

 
At 12:27 PM , Anonymous Anonymous said...

lieve Martine,
met tranen in mijn ogen zit ik dit te schrijven. Ik heb de afgelopen dagen veel aan je moeten denken, waar zou ze nu toch zitten? Nog bij pa en ma, in het vliegtuig of al daar. Ik ben blij dat je goed bent aan gekomen. Ik geloof dat het besef dat je weg bent nu pas tot me doordringt.
Spannend om daar te zijn lijkt me, maar heerlijk dat je er nu bent. X,Merijn.

 
At 2:50 PM , Anonymous Anonymous said...

ola martina,
dan is het toch eindelijk zover, je bent daar waar je wil zijn ,daar waar je je nuttig kan maken .heel veel sterkte maar ook veel plezier . mis je !
marq

 
At 6:55 PM , Anonymous Anonymous said...

Lieve Martine,

Wat schrijf je enthousiast, wat een belevenissen. sterkte bij alle nieuwe werkzaamheden, fijn dat je telefoon hebt! Zoen, Cor en Ineke

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home