1.10.06

Dag Pluisje, heb 't goed!

Het grote afscheid nemen is nu echt begonnen. Sinds een paar dagen zeg ik wel een aantal keren dag tegen iemand, die ik in ieder geval niet meer tot half juni zal zien. Het fijne van afscheid nemen van mensen is dat je met elkaar praat en dat je weet dat iemand heeft begrepen wat je zegt en dat je contact met elkaar blijft houden ook als ik in Liberia zit.. Een ander verhaal is het afscheid nemen van een fase in je leven... je werken in het theater je leven zoals het tot nu toe gaat... dat gaat een andere wending nemen en je weet nog niet hoe het er aan de andere kant van die wending uit ziet... ik ben er zo goed als klaar voor om dat te gaan meemaken.. ik merk 't aan alles.. het onthechten hier en het voelen dat je energie steeds sterker wordt bij de gedachte dat ik binnenkort in Liberia werk en woon..
Echter een totaal ander verhaal is het afscheid nemen van mijn onvoorwaardelijk trouwe harige maatje met wie ik ruim 7 jaar van alles heb meegemaakt.. Je gelooft het misschien niet.. maar bijna al mijn sociale contacten in Maastricht heb ik te danken aan Che, mijn lieve hond. Door hem raakte ik aan de praat met mensen die ik nu als vriendinnen beschouw. Met Che ben ik door dik en dun gegaan.. heb ik eindeloos genoten van de prachtige natuur, hier en op andere plekken in Europa tot op 3000 meter hoogte. De liefde tussen hond en baas is uitzonderlijk mooi... de onvoorwaardelijke liefde van een hond is ontroerend.. geen lastige vragen.. altijd blij om je te zien.. toch ook heel duidelijk als em iets niet aan staat.. Als hij mee had kunnen gaan dan had ik hem mee genomen.. Nu gaat ie in mijn hart mee en ik mis hem intens! Opeens is iets wat deel van je is geworden er niet meer en dat is behoorlijk pijnlijk. Ik troost me met de gedachte dat ie een fijn nieuw huis krijgt dat ie nog heel veel van mensen en honden die hij tot nu toe regelmatig zag blijft zien en dat er veel mensen zijn die zich om hem bekommeren.. Maar kon ik gewoon maar 1 keer met hem praten om hem te vertellen dat ik hem niet dump of in de steek laat... dat ik de wereld in moet en dat leven in Afrika echt niets voor hem is en hem niet blij zal maken... Eigenlijk wil ik hem gewoon zeggen dat ie voor altijd mijn pluisje zal blijven. Dag Lieve Pluis, heb 't goed!
Knuffel, Martine

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home