en binnenkort... foto's!
werkervaringen, avonturen, ontdekkingen en dagelijks leven als veldmedewerker van MSF.
Moeilijk om te geloven dat ik bijna aan het einde van mijn missie hier in de DRC ben. Over anderhalve week land ik op schiphol. Tja het is een cliché maar ik verwacht dat ik moe maar zeer voldaan ons landje weer zal binnen stappen. Ruim een week geleden heb ik met licht betraande ogen afscheid genomen van het prachtige project in Kichanga/Mweso. En de volgende dag ben ik met een klein vliegtuigje op de hoofdweg van Walikale (letterlijk tussen de huizen in) geland. Hier werk ik nu tijdelijk als project coördinator in een project van MSF wat sinds 2003 bestaat. Het is even omschakelen vanuit een high security omgeving waar we met een zeer bevlogen team op zeer hoog tempo werkten om zoveel mogelijk te kunnen doen voor de mensen die hulp nodig hebben. Hier is het een stuk stabieler en is het project ingesettled. Kortom omschakelen. Nog dagelijks denk ik aan de goede tijd in Kichanga. Bij tijden zwaar en onder hoogspanning maar zoveel voldoening en een gevoel van trots om onderdeel te zijn van onze organisatie! Het is ontroerend om te beseffen dat we met zo’n klein team vele mensenlevens hebben gered en dat dit door blijft gaan! Ik denk aan alles wat ik heb meegemaakt tijdens mijn missie hier en dat is veel met vele contrasten.. Van een klein project in zeer korte tijd gegroeid tot een zeer groot project met een groot bereik.. De relatief rustige tijden en de tijden van oorlog en afgesneden zijn van Goma, omringd door gevechten. De vreugde van eindelijk weer aan de andere kant van de frontlijn te zijn.. De enorme behoefte van een door oorlog beschadigde populatie.. Mensen die niets meer hebben en in omstandigheden leven die vele malen slechter zijn dan onze huisdieren in het westen.. Families voorzien van de zichtbare en onzichtbare littekens van geweld.
Ik wens de geweldige mensen in het betoverende landschap van Noord Kivu toe dat in de nabije toekomst de kinderen kunnen spelen en opgroeien zonder de schaduw van oorlog, zonder de verscheuring van oorlog, zonder de angst van oorlog, zonder de pijn van oorlog.. dat deze oorlog een herinnering wordt die als verhaal van ouders aan hun kinderen vertelt wordt met daarbij de levensles dat geweld geen antwoord is op verschillende meningen. Ik wens dat de verschillende stammen van Noord Kivu in vrede met elkaar en naast elkaar zullen leven.. Dat iedereen verschillend is maakt het leven en deze wereld juist ook heel erg mooi.. dus laat die schoonheid en die kracht sterker zijn dan de negatieve kracht van verschillen. En ik hoop dat op een dag iemand die hier het avondrood ziet niet de verbintenis legt met het vloeien van bloed maar met de schoonheid van de natuur!
Gisteravond hadden we feest om afscheid te nemen van onze chirurg, dokter en van mij.. We hebben gegeten, gedronken, gedanst en er zijn vele onvergetelijke woorden uitgewisseld! Morgen vertrek ik naar Goma en zit na negen en een halve maand mijn missie hier in Kichanga erop. Dinsdag vlieg ik naar Walikale om de laatste weken van mijn missie als interim projectcoördinator te werken. Van een nieuw emergencyproject naar een project wat al enkele jaren draait.. de overgang zal groot zijn. Maar ik ben ook heel erg benieuwd naar dit nieuwe avontuur. Maar het afscheid valt me zwaar. Er is hier zo ontzettend veel gebeurd..we hebben zoveel meegemaakt en zijn in korte tijd van een klein project naar een enorm groot project gegroeid. Het was pionieren.. en dat was helemaal geweldig! We zijn hier letterlijk door de oorlog afgescheden geweest van Goma en er werd op verschillende plekken om ons heen gevochten. Het is lange tijd onmogelijk geweest om aan de andere kant van de frontlijn te komen en nu sinds 2 maanden gaan we wekelijks de frontlijn over en doen we zo’n 2000 consulten per week. En dat is mede mogelijk omdat we een geweldig team vormen.. de nationale staf samen met ons de expats. Er is hier magie in het team en we zetten met z’n allen de schouders eronder en hebben dat ook gedaan tijdens de zeer moeilijke omstandigheden en dat is zeker een reden waarom we nu zijn waar we zijn: een project met 10 mobiele klinieken per week, ondersteuning van 4 klinieken, van 2 ziekenhuizen en een kliniek voor slachtoffers van sexual violence.. en daarnaast hebben we in verschillende vluchtelingenkampen latrines gebouwd (totaal meer dan honderd).. En het mooie is dat we ondanks dat we nu zo hard gegroeid zijn nog steeds in staat zijn om snel te reageren om exploratieve missies te doen en indien nodig nieuwe mobiele klinieken te starten. Ik ben enorm blij dat ik hier mijn bijdrage heb mogen leveren.. En het is voor mij hartverwarmend om te weten dat er een geweldig team doorgaat met dit enorm belangrijke werk. Maar, mijn hemel wat zal ik iedereen missen! Het is moeilijk om afscheid te nemen zeker van onze geweldige nationale staf, mijn super-collega’s!! Als afscheidscadeau heb ik iedereen een t-shirt gegeven met een zelfontworpen logo: Magnifique Sans Frontieres! Ik schat zo in dat als ik morgen in de auto voor de laatste keer door dit inmiddels zo vertrouwde landschap rij, wat zo doordrenkt is van schoonheid en pijn, er wel enkele tranen over mijn wangen zullen rollen..
Vier weken geleden begon ik met de rehabilitatie van het ziekenhuis in Mweso. Een grote klus, met veel constructie, die nu geklaard is. Ik wist dat één van onze guards altijd als timmerman en superviser binnen constructie heeft gewerkt en dus heb ik hem gevraagd om mijn rechterhand in Mweso te zijn. Een geweldige samenwerking waarbij ik de ontwerpen maakte, antwoorden gaf of technische vragen en Boaz zorgde dat de enorme ploeg werkmannen (die voornamelijk swahili praten) dit alles uitvoerden. Het was een enorm gelijkwaardige samenwerking met over en weer suggesties en leren van elkaar. Echt heel bijzonder!
Gisteravond vlak na de zonsondergang was de lucht betoverend mooi.. intens rood met paarse strepen.. Toen ik thuis kwam stond onze arts al te genieten en met de bewaker te kletsen en ook ik bleef staan om te genieten en gooide mijn ‘weerpraat’ er in… ‘avondrood regen in de sloot’ Volgens onze arts zou avondrood juist mooi weer betekenen..en terwijl we een beetje grapjes stonden te maken dat de arts veel verstand heeft van medicijnen maar helaas niet van het weer vertelde één van de bewakers het volgende.. Hij heeft van zijn broer geleerd dat als de lucht s’avonds rood gekleurd is dit betekent dat er binnenkort veel bloed zal vloeien…